स्वप्न १४

स्वप्न १४

आज सकाळ दबक्या पावलांनी
अंगणात येऊन
शांत बसली आहे..

सुर्य उगवलाय आजही
पण आभाळ न रंगवता..

आज तुझ्या आठवणी,
मौन उराशी कवटाळून
कुणाच्यातरी 
आठवणीत बुडून गेल्यासारख्या
एका कोपर्यात 
मांडी घालून बसून आहेत..

आज स्वप्नांना 
बर वाटत नाहीये.
रात्रीपासूनच 
तापाने फ़णफ़णत होती
उशाशी बसून होतो
मी रात्रभर त्यांच्या

तुझे भास आज
स्वत:मध्येच 
हरवून गेल्यासारखे
एकटक कुठेतरी नजर लावून
खिडकीत उभे आहेत
.
.
.
.
दरवर्षी हे असच होत..

कुणीच विसरल नाहीये हा दिवस

जेव्हा तू

दूर निघून गेली होतीस

कायमची...

-अजय