Saturday, October 4, 2014

स्वप्न ९२

स्वप्न ९२ 

सूर्य दर्शन घेतो तुझं...
आणि 
सुरु होतो मग माझा 
दिवस ...
....................
...................
डोक्यावर तळपत 
राहतात तुझ्या आठवणी .....
.....
दिवसभर ....
....................
.....................
....................
त्यांना शांत... 
अबोल करायला येणारी 
संध्याकाळ असते 
अगदी तशीच..
जशी तुझ्या डोळ्यात 
दिसायची मला...
................
........................
त्यानंतर रात्र !!!!!!!!!!....
ती तर 
आधीपासून माझी नव्हतीच कधी ...

त्यातलं ... आभाळ तुझं ...

चांदण भूल तुझीच ....

रातराणीला गंध तुझाच....

स्वप्नांना वेड तुझंच !!!!!!
........
...........
इतकच काय .......

गुलाब कळीला 
नाजुकपण तुझंच...

पावसाला ओलावा तुझाच.....

थंडी मधली गुलाबी ऊब तुझीच ....
.................
..............

सृष्टीच्या चराचरात 
वसली आहेस तू .....
...............
..................
.
सगळीकडे 
तूच तू असलीस तरी...

..........
..............
..............
...............
.............
....
.
.
.
.

प्रत्येक क्षण
तुझी उणीव 
का भासते??

-अजय

No comments:

Post a Comment