स्वप्न ३४

स्वप्न ३४

आज स्वप्नं आली
ती कवितांची मैफ़ील होऊनच...
एकेक कविता ही स्वप्ने सादर करत होती..
आणि मी मनमुराद आस्वाद घेत होतो..

"काढ सखे,गळ्यातील
तुझे चांदण्यांचे हात....
क्षितीजाच्या पलिकडे
उभे दिवसांचे दूत... "
....
"होते म्हणू स्वप्न एक
एक रात्र पाहिलेले...
होते म्हणू वेड एक
एक रात्र राहिलेले....."

"चल उभारा उंच शिडे ती गर्वाने वरती..
कथा या खुळ्या सागराला...
अनंत आमुची ध्येयासक्ती अनंत अन आशा
किनारा तुला पामराला .."

" ओळखलतं का सर मला?, पावसात आला कोणी...
कपडे होते कर्दमलेले.... केसांवरती पाणी..."

"सर्वात्मका शिवसुंदरा,स्वीकार या अभिवादना...
तिमिरातुनी तेजाकडे, प्रभु,आमुच्या ने जीवना..."

"रे परत पाखरा, परत जायचे आज,
ये अस्तगिरीवर क्षणाक्षणाने सांज...
रवि सुवर्ण-तारुसम लोपेल समुद्री,
पसरील पंख काळोख, निळ्या आकाशी
ये गाऊ तोवर,बैस जरा मजपाशी.."

"नात्यास नाव आपुल्या, देऊ नकोस काही,
सार्याच चांदण्यांची जगतास जाण नाही...."
...............
...
सकाळी उठल्यावर लक्षात आल,
आज कवि कुसुमाग्रज यांचा जन्मदिवस.......
..

-अजय