स्वप्न १७

स्वप्न १७

किती दिवस अस गप्प राहणार..
मनाचे ..स्वप्नांचे खेळ 
आत पुरे झाले!!!!!
आज तिला सगळं सगळं 
बोलून टाकणार,
ठरवल अगदी मी पक्क.. 'मनाशी'....
आज सकाळपासून सगळच कस 
छान..सुरळीत चालू आहे
ही संध्याकाळ सुध्दा आज 
अगदी स्वप्नात पाहली होती तशीच..
स्वप्न तर नाही ना हे 
म्हणून दोनवेळा 
जोरात चिमटासुध्दा 
काढून बघितला स्वत:ला....
. 
तिच्या कपाळावरची चंद्रकोर
नेहमीप्रमाणे वेड लावणारी.. 
केसांमध्ये माळलेला गजरा..
स्वत:शीच लाजत .. मुरडत
तिच्या केसांना घट्ट 
बिलगून बसला होता
"नशिबवान आहेस बेट्या." 
मी म्हटल सुध्दा... मनातल्या मनात
"तू आज खूपच 
सुंदर दिसत आहेस.." मी म्हणताच,
"तुला मी रोजच दिसते" अस लगेच उत्तरत...
तिचं ते
मिष्किल डोळे करत हसणं!!!!!!!!
मी पुन्हा घायाळ ..त्या अदेवर..
घायाळ होण्यातली मजा ती भेटल्यावर
कळली मला..
स्वत:ला सावरत.. भानावर आणत
मी तिच्यासमोर येऊन उभा राहिलो..
एका पायावर खाली बसत..
तिचा हात हातात घेत..
दोन क्षण डोळ्यात पहात.. म्हटल
"माझ्याशी लग्न करशील....
माझ पुर्णत्व तुझ्याशिवाय अपुर आहे..
आयुष्यातली सगळी सुखे 
तुझ्या ओंजळीत आणून ठेवीन..
तेही अलगदपणे!!!
त्या सुखांचही ओझं 
होऊ देणार नाही तुला..
....
.....
.....
.....

..
...

किर्र..
किर्र.. किर्र..
किर्र.......

च्यायला!!!!!! ७ वाजले....
आज पुन्हा उठायला 
उशीर झाला....
उठता उठता चिमटा काढल्यावर
लाल झालेला हात पाहत.. 
स्वत:शीच
हसत मी कॉलेजला 
जायच्या तयारीला लागलो..

-अजय