Saturday, October 4, 2014

स्वप्न ९४

स्वप्न ९४


आज बराच वेळ बसून होतो 
समुद्र किनार्यावर... एकटाच
"तिच्या" कपाळावर दिसायची ना 
तशीच उगवली होती आज चंद्रकोर आभाळात...

खूप वेळाने घराच्या दिशेने निघालो... 
जवळ पोहचल्यावर पाहतो तर काय दार उघडच....
घरात गेलो तर सगळं घर अस्ताव्यस्त पडलं होतं...
घरभर जपून ठेवलेल्या 
तुझ्या असंख्य आठवणी...,
वही मध्ये लपून बसलेल्या कविता.... 
उशीखाली फ़ुलणारी
स्वप्ने... 
सगळं काही गायब झालं होत... 

तु आहेस याची जाणीव करून देणार्या 
बर्याच गोष्टी दिसत नव्हत्या..

कुणी केली चोरी काहीच कळेना.. काहीच सुचेनास झालं... 

एकदम आठवलं आणि 
पळत पळत खिडकीपाशी पोचलो... 

भीत भीत खिडकी उघडली..

....
...

सभोवार हळुवार गंध पसरत,

रातराणी फ़ुलून आली होती आजही 
नेहमीसारखीच.... 


पाहिलं आणि जिवात जीव आला माझ्या...

हायसं वाटलं..
.
.
.
.
.
.
शेवटी आम्हा दोघांनाच पक्का विश्वास आहे 
अजुनही..


की तू परत येशील.. नक्की..


-अजय

No comments:

Post a Comment