पाऊस..

पाऊस..

पाऊस..

दारावर बेल वाजली..

दार उघडून पाहतो तर बाहेर
कुणीच नव्हतं..
फ़क्त जोराचं वारं सुटलं होतं..
..
..
थोड्यावेळाने पुन्हा बेलचा आवाज..

दार उघडलं.. .. बाहेर कुणीच नाही...

फ़क्त... विजांचा कडकडाट

वैतागलो.. कोण त्रास देतोय कळेना..

खुर्चीत येवून बसतो न बसतो
तोच पुन्हा बेल वाजली..

आता मात्र चिडत दार उघडलं...
"कोण आहे रे? समोर ये.. " ओरडलो
पण कुणीच उत्तर दिलं नाही..

बाहेर भरून आलेले दिसत होते
फ़क्त काळेकुट्ट ढग..

विचार करत करत आत येवून बसलो
आणि पुन्हा बेलचा आवाज...

आणि एकदम लक्षात आलं..
हसत हसत तिला आवाज दिला..
..
..
..
..

"अगं दार उघड बाहेर येवून...

तुला पाहिल्याशिवाय
बरसायचा नाही पठ्ठ्या...!! :)

-अजय